Iaidō (jap. 居合道 iaidō) to sztuka dobywania miecza, wywodząca się z praktyk samurajskich. Skupia się ona na szkoleniu umiejętności walki prawdziwym mieczem w każdych okolicznościach, umożliwiając obronę przed atakiem wroga nawet wówczas, gdy zaatakowany był akurat zaabsorbowany wykonywaniem codziennych czynności takich jak spacer, odpoczynek, rozmowa, jedzenie.
Trening iaido polega na doskonaleniu układów zwanych „kata”, które ćwiczy się samodzielnie. Początkujący adepci ćwiczą drewnianą imitacją katany (bokken) lub niezaostrzonym mieczem treningowym (iaito). Jedynie zaawansowani iaidocy mogą ćwiczyć prawdziwymi, ostrymi mieczami.
Podczas turniejów iaido oceniane jest wykonanie form „kata” narzuconych przez sędziów.